دیوانه گفت: «نام اعظم خدا، نان است اما این را جایی نمی توان گفت»
مرد گفت: " نادان! شرم کن! چگونه اسم اعظم خدا، نان است؟ "
دیوانه گفت: «در قحطی نیشابور چهل شبانه روز می گشتم، نه
هیچ جایی صدای اذان شنیدم و نه درِ هیچ مسجدی را باز دیدم؛
از آنجا بود که فهمیدم نام اعظم خدا و بنیاد دین و مایه ی اتحاد
مردم نان است».
گویند بهشت و حور و کوثر باشد
جوی می و شیر و شهد و شکر باشد
پر کن قدح باده و بر دستم نه
نقدی ز هزار نسیه خوشتر باشد
خــــرم آن روز کـــــز ایـــن منـــزل ویــــران بـــــروم
راحت جان طلبـــــم و از پــــی جـــانان بــــروم
گـــر چــه دانم کــه بــه جایی نبـرد راه غریب
مـن به بوی ســـر آن زلف پریشان بـــروم
دلــم از وحشت زندان سکـندر بگـــرفت
رخت بربندم و تا ملک سلیمان بروم
چون صبا با تن بیمار و دل بـی‌طاقت
بـــه هـــــواداری آن سرو خرامان بـــروم
در ره او چــــو قلـم گـــر به سرم باید رفت
بـا دل زخـــم کـــش و دیـــده گــــریان بــروم
نـــذر کـــردم گــــر از این غـــم به درآیــم روزی
تا در میکـــده شـــادان و غــــزل خــــوان بـــــروم
در این خاک زرخیز ایران زمین نبودند جز مردمی پاک دینهمه دینشان مردی و داد بود وز آن کشور آزاد و آباد بودچو مهر و وفا بود خود کیششان گنه بود آزار کس پیششانهمه بنده ناب یزدان پاک همه دل پر از مهر این آب و خاکپدر در پدر آریایی نژاد ز پشت فریدون نیکو نهادبزرگی به مردی و فرهنگ بود گدایی در این بوم و بر ننگ بودکجا رفت آن دانش و هوش ما که شد مهر میهن فراموش ماکه انداخت آتش در این بوستان کز آن سوخت جان و دل دوستانچه کردیم کین گونه گشتیم خوار؟ خرد را فکندیم این سان زکارنبود این چنین کشور و دین ما کجا رفت آیین دیرین ما؟بسوزد در آتش گرت جان و تن به از زندگی کردن و زیستناگر مایه زندگی بندگی است دو صد بار مردن به از زندگی استبیا تا بکوشیم و جنگ آوریم برون سر از این بار ننگ آوریم
باز پاییز است...
اندکی از مهر پیداست...
حتی در این دوران بی مهری باز هم پاییز زیباست...
مهرتان افزون ...
پاییزتان مبارک.
هدف نهایی آموزش و پرورش ، آموختن طریقه صحیح استفاده از اوقات فراغت است .
( ارسطو)
هیچ وقت نباید کسی را به دلیل عملش تحقیر و یا به جهت کاری که کرده توبیخ کنیم.
چون او در محیطی رشد کرده که مقتضیات تربیتی و محیط و عادتهای اکتسابی و
ارثی خود را داشته است.(آبراهام لینکلن)